به گزارش روابط عمومی نیروی انسانی، روزهای پایانی سال، حال و هوای خاص خود را دارد و بساط دستفروشان که گاهی در غرفه‌های شهرداری حضور دارند، جنب‌وجوشی در میان مردم می‌اندازد که دیدنی است، با وجود این، اغلب از حال دستفروشان چیزی نمی‌پرسیم و از کنار آنها می‌گذریم، زندگی این دستفروشان و غرفه‌داران چگونه می‌گذرد؟ به گزارش کارآفرین نیوز؛ مهدی تنهایی جوان ۳۶ سالهای است که یک بار کارآفرینی را تجربه کرده و در کارش شکست خورده است، او در گفتگو با خبرنگار کارآفرین نیوز در مورد شغل‌اش در غرفه‌های میدان ونک و تجربه‌هایش گفت: از ۲۰ سال پیش در بازار کار می‌کنم و چون پدرم کاسب بود راه و رسم کاسبی را به من یاد داد و من هم سعی کردم از همان زمان مستقل باشم. وی با اشاره به اینکه کارش را با کسب و کارهایی شروع کرده که به اندازه سرمایه‌اش بوده، ادامه داد: آرام آرام پیش آمدم تا اینکه در سال ۹۱ کارخانه تولید مواد غذایی راه انداختم و توانستم برای ۴۵ نفر بطور مستقیم و حدود ۲۰۰ نفر بطور مستقیم اشتغالزایی کنم اما با توجه به شرایط بازار، نهایتا ۴ سال پس از شروع فعالیت، شکست خوردم و سرمایه‌ام را نیز از دست دادم. این جوان کاسب افزود: به عنوان جوانی که در بازار کار می‌کنم باید بگویم که شرایط اقتصادی، مناسب نیست و برای کارآفرینی اغلب جایگاهی وجود ندارد چون در بازار نمی‌توانید حتی برای یک ماه آینده نیز برنامه‌ریزی کنید در حالیکه در بحث کسب و کار و برندسازی باید حداقل یک برنامه‌ریزی ۳ ساله داشته باشید تا یک برند به نتیجه برسد و نهالی که کاشته می‌شود ثمر بدهد. وی تاکید کرد: با شرایط سالهای اخیر، فعالیت کارآفرینی خیلی سخت است. مهدی پس از آن ورشکستگی به مشاغل کاذب روی آورده که در حالت خوش‌بینانه می‌توان آنها را در بخش خدمات دانست ولی از جنس کارآفرینی و تولید نیست. وی گفت: کاری که ما انجام می‌دهیم مقطعی است یعنی درآمدی کسب می‌کنیم و دوباره بیکار می‌شویم، الان هم که می‌بینید در غرفه‌های شهرداری کار می‌کنیم اینها را از پیمانکاران اجاره می‌کنیم و مواد غذایی و سوغات شهرستان‌ها را در اینجا می‌فروشیم و هر چند سعی می‌کنیم مواد غذایی باکیفیت باشد اما بالا رفتن قیمت‌ها برای ما مشکل‌ساز است بطوریکه جنس را می‌آوریم و می‌فروشیم بعد باید اصل پول را با سود آن، به خرید همان مقدار جنس اختصاص بدهیم که قبلا خریده‌ایم. از طرفی مشتری‌ها هم به ما بی‌اعتماد می‌شوند چون می‌بینند قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند. تنهایی به کارکردن حدود ۵۰ – ۶۰ نفر در این غرفه‌ها اشاره کرد و ادامه داد: هم اجناس گران شده و هم هزینه غرفه‌ها بالا رفته است، بطور خلاصه باید بگویم که کار کردن و درآمدزایی سخت شده است. لطف‌الهی کاسب دیگری است که ۱۷ سال است در میدان ونک، گلفروشی دارد و به دست مردم گل می‌دهد تا خرج خانواده‌اش را تامین کند. این کاسب که قبلا دکه روزنامه‌فروشی داشته و توانسته آن را به گلفروشی تغییر دهد، به خبرنگار کارآفرین نیوز، گفت: در ابتدا ۴ – ۵ سطل گل می‌گذاشتم و مشتری‌های عبوری از همان سطل‌ها گل می‌خریدند بعد به مرور تعداد آنها را افزایش دادم تا جایی که ۳ – ۴ سال پیش برای جوابگویی به مردم تعدادمان به ۴-۵ نفر رسید اما با اضافه شدن گلفروشی‌های دیگر در منطقه، به قول معروف، دست زیاد شد و فروش ما هم پایین آمد اما باز هم خدا را شکر می‌کنیم و راضی هستیم. وی به کاهش فروش در دوران کرونا و همین طور در مقاطع آلودگی هوا و تعطیلی‌ها اشاره کرد و ادامه داد: اگر بخواهم مقایسه کنم باید بگویم که گل، افزایش قیمت چندانی نداشته است اما با وجود این، مشتری‌هایی دارم که قبلا خرید می‌کردند ولی حالا می‌گویند که نمی‌توانند گل بخرند که به خاطر کاهش قدرت خرید مردم است. حتی شرکت‌ها هم کمتر گل می‌خرند تا جایی که سابقا ما به ۱۷ شرکت گل می‌دادیم ولی حالا تعداد آنها به ۳ شرکت کاهش پیدا کرده است. به گفته لطف‌الهی، مردم قبلا بیشتر گل می‌خریدند و الان ترجیح می‌دهند که بجای گل، اجناس دیگری بخرند و اگر هم گل می‌خرند تعداد آن را کمتر کرده‌اند و شاید در روز یکی دو نفر بخواهند گل‌های بیشتری یا سبدهای بزرگتری را بخرند.
اتمام خبر
